SPELL, 2001. — 144 p. — ISBN: 88-8171-029-3.
L’opera che i prejenton chilò pò vegnì conscidreda sciche la realisazion, zenzauter demé provisoria, de na idea y de n bujegn che fova bele vegnus reconescius dant da plu de 170 agn da un di gran pioniers dl lingaz ladin, Micurà de Rü. Tla prefazion de si Versuch einer Deütsch-Ladinischen Sprachlehre scrivova l preve ladinist da San Ciascian tl 1833: «Enchina sen fòven tres dla minonga che al ne sie nia meso da scrive chest lingaz. De contra a chest pregiudize végnel prejenté chilò per l prum iade, aldò regoles che vel per d’autri lingac, na gramatica sistematica y tant inant che la va completa, en lingaz ladin - todesch.1» L tentatif de Micurà de Rü de crié n lingaz de scritura comun per duc i ladins ne ova enlaouta nia abù fortuna - l manoscrit é empermò vegnù publiché dant da
puec agn te Ladinia XIX (1995) – y an à messù aspeté plu de n secul enfin che l’idea é vegnuda finalmenter coiuda su dai ladins. «Sce al é madurì aldidancuei anter la maioura pert dles persone de cultura la minonga che l ladin (almanco te n valgugn ciamps) adore n lingaz scrit normé per dutes les valedes … dapò ésen ruvés olà che Micurà de Rü fova bele dant da 160 agn.2» (cfr. Ladinia XVIII, 1994, pp. 199-200) La publicazion de na gramatica dl ladin standard é dessegur la plu bela scincunda che i ladins pò ti fé encuei a si gran antenat.